Ёвуз ният
Раҳим КАРИМ
Қилични сўкмангиз, унда не айб?
Ўқларни қарғаманг – қилса жиноят.
Шум ўй Улуғбекни қўйгандир сўйиб,
Пушкинни отган ҳам шу ёвуз ният.
Маломат тошларин отманг оғуга,
Кумушни заҳарлаб қўйган – жамият.
Йўқ, асло гуноҳни ағдарманг дорга,
Арқонни дор этган шу ёвуз ният.
Шоир ҳақ: қўрқинчли отилмаган ўқ,
Бундан даҳшатлироқ отмоқ нияти.
Шу ёвуз ниятлар бўлса эди йўқ,
Бўлмасди ер-кўкда уруш даҳшати...
Куз
Сайр қилар малла сочли қиз,
Дов-дарахтлар ҳушини олиб...
Осилади ниҳолларга куз
Олмачадай тўшини очиб...
Дарахт бўлиб кучли, чидамли,
Қишга кириб борар ниҳоллар.
Сарғаймаган дарахт дарахтми, -
Деб шивирлар нуроний толлар....
|
| Рукн: Шеърият | Қўшди: Davron (28.08.2012)
| Муаллиф: Раҳим Карим
|
| Кўрилди: 985
| Рейтинг: 0.0/0 |
|
Статистика
Жами on-line: 1 Мехмонлар: 1 Фойдаланувчилар: 0
|
