Абдул Ҳақ
Жалолобод
***
Эркам, бир кун маъюс кўнглим шодлармисиз?
Хаёлингиз хаёлимга отлармисиз?
Билмам, ўксиб эслармисиз, ёдлармисиз
Мажнунингиз йиқилса, ишқ чўлларида?
Лабимизга келинг лабни гулоб айлаб,
Исмимизга юрагингиз аъроф айлаб.
Дилкушоим, дийдамизни хуноб айлаб,
Кулга чўкдик айрилиқнинг йўлларида.
Ҳаётимдир лойқаланган сувга менгзаш,
Афғонли, ҳам нолали бир куйга менгзаш,
Йиғлармисиз, куярмисиз Сиз ҳун талаш –
Жон берсаг-ей Сиздек жонон қўлларида?
Кенг дунёнинг давронига сиғмадим мен,
Шундан қалбим тирнадим мен, тиғладим мен,
Келармисиз, келмасмисиз, билмадим мен,
Абдулҳақнинг қирқларида, йилларида?
* * *
Гулим, букун узилди арқон,
Тегди ўткир тиғ ришталарга.
Севгимиз ҳам букун бегумон
Айланди пок фаришталарга.
Соғинч гўдак болалар каби
Бетин инграр дилларимизда.
Алвон-алвон лолалар каби
Армон ўсар йўлларимизда.
* * *
Тиконлар бир куни сиз гул бўлармисиз?
Муҳаббатга эгилган қул бўлармисиз?
* * *
КИПРИК ҲАҚИДА ДОСТОН
Кўзимга санчилган ҳар киприк –
Васлинг-чун қурилган бир кўприк.
* * *
Кўзим – анҳор, дийданг чўмилган.
* * *
Қалбим – қабр, васлинг кўмилган.
* * *
Туманлар тизилар, тунлар тизилар,
Яшашдан асраган малакдай гўё.
Қўрқувдан чопаман, тушим эзилар,
Ўнгингда юракни эзгандай рўё.
* * *
Ичимга ютганча бор соғинчимни,
Ётибман шифтларга отиб тинчимни.
Сен томон жўнатиб қўйиб ногоҳон
Хокисор хаёлим – совчим, элчимни.
* * *
Қуюнларда қолган қалб меникидир,
Қалбларга чўғ солган қалб меникидир,
Бор дилларни олган қалб меникидир,
Фақат сен меники эмассан, жоним.
Ишқни кўкка элтиб, туғлаган юрак,
Туғларга бош қўйиб, йиғлаган юрак.
Йиғлаб бори корин тиғлаган юрак,
Фақат сен меники эмассан, жоним.
Дилларда гуллаган, сўлмаган чечак,
Хаёлларга ҳоким – чирмашган печак,
Эртаклар меники, меники – чўпчак,
Фақат сен меники эмассан, жоним.
Ширин сўзга ўчим, нозик ниначим,
Қомати хуш бичим, салга гиначим,
Бағримда “оҳ” чим-чим, гўзал “таъна”чим,
Фақат сен меники эмассан, жоним.
Шавкат Раҳмонга
Ғалаёнга тўла вужуддан
Охир дунё бўлдими халос?
Ер остида ётибсиз, мана
Барча мўмин бандаларга хос.
Ўйчан кўзлар ўяди ўйим,
Лек бу кўзлар мангу яшайди.
Сизни ёдга олган чоғларим
Менинг дилгир дилим қақшайди.
Худо берган эзгу сўзингиз
Жон аталган жойга қадалган.
Қисқа, қора, қизиқ қисмат-ей
Наҳот Сизга, Сизга аталган.
Бўғзим бўғар бўғиқ бўзларим,
Икки дунё теварагида.
Сиз-чи мунгга тўлиб ётибсиз
Қулоқ солиб ернинг тагида.
|
