Иброҳим ТУРКИЙ (Ҳуккиев Иброҳим Котиб ўғли) 1952 йил 10 январда Ўзбекистон Республикаси, Самарқанд (ҳозирги Навоий) вилоятининг Хатирчи туманига қарашли Полвон Ота қишлоғида дунёга келди. 1979 йилда Қарши Давлат педагогика институтининг “ тамомлади. 1980 йилда Жанубий Қозоғистон вилоятининг Сайрам туманига кўчиб келган Иброҳим Ҳуккиев Оқбой қишлоғидаги Чапаев номли ўрта мактабда, сўнг "Жанубий Қозоғистон" газетасида ишлади. Қатор давлат ва жамоат ташкилотлари мукофотларига эга.

Ойдин (Ойтўти Режаметова)
Бола эрталаб боғчага боришни хуш кўрмайди. Роса хархаша қилади. Уйдагилар ёрдамида юз-қўлини, тишларини ювади. Кийинади. Қўлига ширинликми, олмами, ҳар тугул жуфти билан халтага солиб берилади. “Бу Мадинага”, бола тез ҳушёр тортади. Кайфияти чоғ бўлиб, оёқ ки¬йимларини кийишга шошилади. Нонуштага номига бўлса ҳам шерик бўлади. Машинага ўтириб бола боғчасига, додаси ишига йўл олишади. Агар боғча эшиги олдида “у”ни кўриб қолса борми, қувончи ичига сиғмайди. Боғчада унинг олдида бошқа болалар ўйнаб юрса ғаши келади. Рақибини аввал уради, сакраб туриб тепади. Ҳай-ҳайлаган боғча опанинг танбеҳига жимгина қулоқ солади. Танбеҳ эшитатуриб ҳам муштини рақибига дўлайтириб қўяди. Бундай уруш усулини акаси иккиси компьютерда бир марта ҳеч кимга билдирмай кўрган эди.

Долимжон Сайфулло

Бир этак юлдуз бер, азизим, менга,
Улар менинг билан юрсин ўйнашиб.
Сўнгра сочайин само бағрига,
Ўртоқлари билан кетсин қувлашиб.

Олимжон Дуржонбоев.
Туркистон.

Сен табаррук макондурсан сонсизбоб,
Сарёмийнинг шеърияти нурли хоб.
Бахти борлиғидан эҳсон бу тупроқ,
Сайрамга нур ёққан, азиздир мутлоқ.
Яшаган тупроғин мўътабар,авло,
Этиб билимлилар таратди зиё.
Сарёмий орзуси ушалгани бу,
Номини авлодлар улуғлар мангу.

Султон ЙЎЛДОШ

Тошга айтдим дардимни, тошлар тутаб, тўлғонди,
Қийналмасин тош дея, сувга айтсам сув ёнди.
Айтмасликка илож йўқ, бағри-дилим ўртанди,
Улар ўртанди, ёнди. «Йилт» этмадинг, Сен кимсан?