Абу Бакр Асоев
Сокин оқшом. Тентирасанг. Итлар ҳурса.
Шунда тўхта. Бир нафасга фикр қилгин.
Ухлолмасдан кимдир йўлинг кутиб турса,
Толеингга шукр қилгин, шукр қилгин!
Биру Борнинг сифатини зикр қилгин!

Меҳринг берсанг, ул меҳрига зор айласа,
Ожиз қолсанг, дўст деганинг хор айласа,
Етти ётлар истагингни бор айласа,
Биру Борнинг қудратини фикр қилгин,
Биру Борнинг сифатини зикр қилгин

Аҳли Расул МУҲАММАД
(Драматик достон)
Пешайвони ойнаванд уй. Ҳовли юзини хазонлар қоплаган,
тартибсиз. Чап томонда темирдан ясалган гараж. Ҳовли
ўртасидаги супада О та ёлғиз ўтирибди.

ОТА

Дунёнинг ёлғони, рости бор экан,
Унинг баландию пасти бор экан.
Уқубат келаркан роҳатдан кейин,
Ғаму ғурбатимни мен кимга дейин?
Бу кун ҳақ истасам, ҳақиқат йўқдир,
Ҳақиқат қаёнда, тариқат йўқдир.
Наҳотки ўз ўғлим, пушти камарим,
Дунёда орттирган танҳо самарим,
«Ўғлим!» деб чақирсам, «Сиз кимсиз?» деса,
Бағримни нимталаб пичоқcиз кесса?!
Ахир мен отаман, не бўлганда ҳам…
(Овози бўғилиб, жим қолади. Назарида ўз отасининг овозини
эшитгандек бўлади).

Гулнора САИД АЛИ

БАҲОРИМНИ ҚАЙТАР..
Тангри, тангри!.. Пешонада ёзмишларинг кўпмиди? Ажинлардан тортилган дор палахмон тош, тўпмиди? “Маҳшаргача биз биргамиз!..”-сўзларингдан уққаним, ҳайҳот, яна алдамч ёғий тўрларидан ипмиди?..
Тангри, тангри!.. Наврўзимга сиғинганим билардинг. Толпопукка соғинчларим тилим-тилим осгандинг. Армон қучган дараларда қизғалдоғим бўй чўзган, дардчил-дардчил хаёлларим ҳув-в самога сочгандинг...
Ойнинг юзи кемтик ҳамон, дардларимдан дард олган. Баҳоримни кута-кута юлдузгинам сўлғайган. Бу дунёмда балки эрта, балки жуда кечикдим, дардкаш дўстни излай-излай юраккинам толиққан...
Тангри, тангри!.. Умидларим сарғайганди беармон. “Дунё асли қўтир юзли...”-тош қотганди бир Армон. Бу оламда кузаклардан хазон бўлган чечаклар асил дунё жаннатида бўй уфурар, шу-дармон...
Балки кейин-у дунёда “Наврўз бўлар ҳам куним...”, баҳорларга ошиққан дил чечак ёзар кун-туним. Бахт қучолган қизғалдоқнинг ранги қирмиз, лаби-ол, фоний дунё, боқий дунё Армон билмагай, гулим...

Абдували БЕКМУҲАММАД

Чумолидай фақат инга тортган каслар,
Сармояси тоғдай, аммо зиқна, пастлар,
Кар қулоқни йиртиб кирсин шундай саслар:
Бу дунёда қолса ёлғиз ҳиммат қолур,
У бир гавҳар, нархи тушмас-қиммат қолур.

Ҳиммат туғи ҳилпираса юрагида,
Демак, билинг, яхшилик бор тилагида!
Муҳтожларга қўлин чўзгай керагида,
Бу дунёда қолса ёлғиз ҳиммат қолур,
У бир гавҳар, нархи тушмас-ҳиммат қолур.

Мунаввара Ойматова
Тожикистон

Босиб ўтган йўлим ўлимдир,
Ўлим кетди борса келмасга.
Қувончлардан чарчаган Ҳаёт
Ўзи бугун менга ҳавасда!

Эй назаркардалар –
жаҳон шоҳлари,
Сизнинг соянгизга бўлсин саломлар!
Портлаб кетмай туриб дилим оҳлари
Сизга етиб борсин ушбу каломлар: