- Сизлар кимсизлар, бу ерда нима килаяпсизлар, нега писиб ётибсизлар? Улардан бири узларини таништира бошлади
-Биз биримиз Зино биримиз Хиёнат.
-Бу ерда нима килаяпсиз? -Негадир соволларимга факат ўзини Зиноман деб таништиргани жовоб берарди Хиёнат дегани эса суҳбатимиз сўнгига етмагунича ердан кўзини узмади.
-Улжамизни пойлаяпмиз.
-Улжангиз ким?
-Улжамиз инсоният.

Фақат мангуликка хизмат қиладиган, адолатга хизмат қиладиган баланд шеърият борлигини, қолажагини биламан... Шавкат Раҳмон.

Дониёрбек РАИМЖОНОВ

Сатрларда қалб садоси

-Дониёрбек, шариатда шеър ёзиш гуноҳ экан. Шу нарсани била туриб, нега шеър ёзасиз? Шеър ёзиб, нима фойда топяпсиз? Қанча даромад қилдингиз, газеталарга чиқаётган шеърларингиз учун яхшигина пул олсангиз керак, шундайми?
Ғазабимни ичимга ютдим. Билдимки, бу одам билан тортишиб ўтиришнинг ҳожати йўқ эди.

Суҳбатдош Бобомурод РАХМАТУЛЛАЕВ

Билганим шуки, шеърга санъат намунаси сифатида қараш ва уни шу нуқтаи назар асосида баҳолаш лозим. Албатта, қўшиқ ва ашуланинг фарқи жуда катта бўлгани каби, кимнингдир шеърида публицистик руҳ кучли бўлса, бошқа шоирнинг ёзганларида воқеа-ҳодисаларнинг баёни, тавсифи, яна бирида эса чинакам таҳлил устунлик қилади. Шу боис, баъзи шеърларни ўқисангиз, кўксингизга баҳор ҳавоси урилгандай, дилингиз яйрайди, завқ-шавққа тўлади, бошқаси эса ўзи билган икки-уч нотани тинимсиз такрорлаётган машшоқнинг оҳанглари сингари зериктириб юборади. Яна бир шоирнинг шеърлари ўқувчини фикрлашга, мулоҳаза ва мушоҳадага, бир сўз билан айтганда, таҳлилга ўргатади. Бу ўринда шоирнинг шеър ҳақидаги тасаввури, тушунчаси, билими ҳам кўп нарсани белгилаб беришини ёдда тутишимиз лозим. Лекин, нима бўлганда ҳам, ҳар қандай шеърнинг асоси ҳаётга муҳаббат бўлиши керак, деб ўйлайман. Шеър шоирнинг ҳаётдан, атрофдагилардан ёзғириши ёки ҳасрати эмас, балки энг покиза туйғу ва фикр, кечинма, сезимларининг бадиий инъикоси ҳисобланади.
Адабий-танқидий мақолаларда "Шеърда ҳикмат бор" деган гап кўп такрорланади. Аслида, бу Набий саллоллоҳу алайҳи васалламнинг "Баъзи шеърларда ҳикмат ҳам бўлади", дейилган ҳадиси шарифларидан олинган. Биз ундан фойдаланар эканмиз, "баъзи" деган сўзни тушириб қолдиришга ўрганиб қолганмиз. холбуки, ҳамма шеърда эмас, фақат айримларида ҳикмат бўлар экан. Бу ерда инсонни эзгуликка, покликка, иймон-эътиқодга, тўғрилик, ҳалоллик, яхши одоб ва ахлоққа ундовчи шеърлар назарда тутилаётгани сир эмас. Шеър ёмонлик, ёвузлик, ахлоқсизлик учун хизмат қилмаслиги керак.
Буюк муҳаддис Имом ат-Термизий "Шамоили Муҳаммадийя" асарида шундай ривоят келтирадилар: "хазрат Абу хурайра розиёллоҳу анҳу дебдурлар: Жаноби Расулуллоҳ саллоллоҳу алайҳи васаллам марҳамат қилдиларки, шоир тилидан сўзланган сўзнинг ниҳоятда рости ва тўғриси Лабиднинг бу сўзидурки, дебдур: Дунё хабардор бўлсинки, худодан бошқа ҳар бир нарса ботил ва бекордур, эътимодға лойиқ эмасдур".

Ижодкорлар, айниқса шоирларга бир савол!

Тожикистонлик шоир Шуҳрат Шокир билан тенгдош эканмиз. Унинг ижодидан наъмуналарни сайтимиз орқали эълон қилганимиздан сўнг, ўқувчилар томонидан анчайин илиқ фикрлар билдирилган эди.
"ИЖОДКОР" бундан кейин ҳам ёш ижодкорлар билан суҳбат уюштириш мақсадида.
Демак, биринчи "Ёшлар суҳбати" билан танишинг.

Даврон ҲОТАМ

Ғанижон Холматов-Муғанний нафақат Ўш шаҳри учун балки бутун ўзбек забон санъат, маданият мухлисларига таниқли Шоир ва маданият арбобидир. Муғанний ғазаллари машҳур ҳофиз Шерали Жўраев каби бир қатор қўшиқчилар томонидан ижро этилиб, халқ қалдига кириб борди. Шу билан бирга Шоир ўзининг замонавий ғазалнавистлар ичида ўз ўрни ва оҳангига эга эканлигини исботлаб улгурди. Аммо, бугунги кунда Қирғизистондаги ўзбек ижодкорларининг ҳаёт йўллари кўпларга тўла маълум эмас. Шу важдан Муғаннийнинг қисқача умр йўлини Шоирнинг ўз баёни билан ҳавола этмоқдамиз. Умид қиламизки, устоз Муғаннийнинг бу ҳасби ҳоли яна кўплаган адабий асарлар билан тўлиб боради.

Улуғбек СОКИН
Қирғизистон пойтахти Бишкекда Марказий Осиё китоб форуми ва адабиёт фестивали бўлиб ўтмоқда. Ушбу анжуман арафасида “Америка Овози” Қирғизистонда таниқли ўзбек шоири, “Ўш садоси” рўзномаси бош муҳаррири Муҳаммадсоли Исмоилов билан суҳбатда бўлди.

Даврон НАСИБХОНОВ
Шоир акамизнинг чақириғи билан устоз Муғанний бошчилигида китоб муборак дейиш учун Ўшдан отландик (тўғрироғи "мошиналандик"). Эски Новқатга, Шодмон шоир хонадонига етиб борганимизда эса у кишининг уйлари тўла меҳмон эканини кўрдик. Меҳмонлар орасида эса албатта шоирлар, санъаткорлар умуман адабиётга меҳр қўйган инсонлар ҳам кўп эди. Жумладан, маҳаллий шоирлар Ёрқин Акбар, Жўрабек Нажимов, Зоҳиджон акалар билан биргаликда санъат, адабиёт мавзусида қизғин суҳбатлар бўлиб ўтди. Ҳар ҳолда бу ижодкорларнинг Рауф Парфига улфат, Шавкат Раҳмонга ҳамсуҳбат бўлгани сезилиб турарди. Устоз Муғанний эса давранинг тафти бўлиб, қалбларни иситиб турарди.
Шодмон шоирнинг 60 ёшида чоп этган биричи тўплами муносабати билан

Турсунбой АДАШБОЕВ

“Чархпалакнинг тарихи”

1978 йилнинг апрели. Илик узилди маҳал, Янглишмасам, Офтобхон аянинг тоби қочган кунлар. Шавкат онасидан хабар олгани келганди. Мен “Ёш гвардия”нашриётининг топшириғига биноан К.Чуковскийнинг шеърларини ўзбек тилига ўгириш билан банд эдим. Турмуш ўртоғим Саломатхон ишда, ўғлим билан қизим мактабда. Темир дарвоза тарақлаб қолди. Ташқарига чиқсам, илжайиб Шавкат турибди. Қучоқлашиб кўришдик.

— Телефонинггиз бузуқ шекилли…

— Ҳа, уч кундан бери ишламаяпти.

— Суриштирсам сизни уйда дейишди келавердим.