Мени ёд эт, жон-жаҳонинг
Қуршаб ётса совуқ қиров.
Мени ёд эт, қўлларингдан
Тутса биров, тутса биров.

Ёд эт мени, қара атроф
Маъюс кўзга кетди тўлиб.
Остонангда дилдираган
Соғинч гули қолмай сўлиб.

Улуғбек АШУРОВ

Кимдан оз яшадинг, кимдан зиёда,
Гоҳи севинч тўлди, гоҳ қалбга фиғон.
Руҳи покинг қайтиб келмас дунёга,
Мендан ғариб борми энди Онажон?!

Қабринг тепасида эгилса бошим,
Кўзларимдан ёшмас, қуйилар армон.
Энди йигитликка етганда ёшим,
Мендан ғариб борми энди Онажон?!

Шухрат ШОКИР

Хўрликлар битмади бу пурғам
Тупроққа баддуо теккандай.
Чидар энди қирқ бирига ҳам
Қирқига бардоши етганлар.

Эркни орзу қилмас оғудай
Қашшоқликни сипқорган эрлар.
Қуллар чиқар ўз тупроғида
Қорни нонга тўймаган элдан.

Хасанбой ҒОЙИБ

Миллат юкин елкасида олиб юрган,
Маърифатнинг майдонида катта мерган.
Пайғамбарнинг тарихини ёзиб берган
Улуғ бобом сиз элимнинг посбонисиз,
Юракларда армон бўлган достонисиз.

Тақдир сизни олиб кетди Қошғар томон,
Эл дардида яшадингиз хар лахза, он,
Армонингиз эди озод, хур Туркистон,
Улуғ бобом элимизнинг посбонисиз,
Юракларда армон бўлган достонисиз.

Ҳабибулло Дўстов, адабиётшунос

Ҳақиқий шеър руҳиятнинг, руҳнинг ҳосиласидир. Шеър инсон кўнглини самовий туйғуларга ошно этади. Ёлғиз бедор калбларгина шеъриятга ошно бўла оладилар. Дили шеър ишқи билан ёнган кўнгиллар сўз ҳажри пиллапояларини сабр-тоқат билан босиб ўтишга ўзида керакли куч топа олишлари мумкин. Қўлимда Ҳасанбой Ғойибнинг «Руҳим ранглари» шеърий

Шодмон ЖЎРАЕВ

Шодмон, шодмонмисан ғамлар тиғида,
Ҳар нокас қўйнида сенга тош тайёр.
Изламай қўйгансан паноҳ йиғида,
Кўзлар қароғида ватанларинг бор.

Ошно тутинасан хазонга энди,
Қўлини тутасан йулдошинг мунгнинг.
Қувончинг сотасан арзонга энди,
Бахосин топмадинг ўткинчи куннинг.

Саййид Неъматуллох Иброхим

Фиркат

Бу не мазхаб, Илоҳидан қўрқмас ҳеч ким?
Бу не даврон, гуноҳидан қўрқмас ҳеч ким?
Бу не тупроқ, нигоҳига суртмас ҳеч ким?
Қоним ёнар менинг, ё Раб,
Қоним ёнар!

Халқ ингради унга ҳақдан сўзламадим,
Хақ сингради, унга халқдан бўзламадим.
Чўкдим ерга, воҳ, самони кўзламадим,
Жоним ёнар менинг, ё Раб,
Жоним ёнар!

Хасанбой ҒОЙИБ

Зафарга эришди яна бир карра,
«Наҳсдан бино бўлган шайтанат» аҳли.
Ҳалқчи, қолаверади ўз фикри билан
Тилида заҳрию, дилида қаҳри.

Қай бир гуноҳ учун каффоратдир бу,
Адолат насими эсмас батамом.
Қанақа эркинлик, кафолатдир бу,
Ҳақонлар бузғунчи, оломон авом.

Ҳасанбой ҒОЙИБ

Май истаймиз ва лекин паймонани кўрмаймиз,
Сўзлашурмиз туну кун, ҳамхонани кўрмаймиз.
Ҳажрида куяр кўнгил, пинхонани кўрмаймиз,
Ишқ келди- кўз бойланди, бегонани кўрмаймиз,
Етаклаб юр, девона, майхонани кўрмаймиз.

ЖАМШИД

НАВОИЙ ҒАЗАЛИГА МУХАММАС
Бир тутам умр ёнди, ўчди, борми бу шомдин вафо,
Ғайри тангридан вафо йўқ ва на султондин вафо,
Оби хом, туфроғи хом, сўрмангиз хомдин вафо,
Кимса ҳаргиз кўрмади чун аҳли даврондин вафо,
Улки даврон офатидур, не тамаъ ондин вафо.
Ул намозшомгул мисоли очилиб сўлса не тонг,
Ё тўкиб кўзимни ёшин ўзгага кулса не тонг,
Ёки ботганда қуёшим қасдма-қасд тўлса не тонг,
Жониму умримдир ул ой, бевафо бўлса не тонг,
Қайда кўрмиш кимса ҳаргиз умр ила жондин вафо.