Кунлари ғамгусор излар кўзларим,
Тунлари ёлғизлик зардоб ичирар.
Баҳримдан ўтганда барча дўстларим,
Мен телбани фақат онам кечирар.

Рислиғой ҲОТАМОВА

Жонимдан ҳам ширин бўлган қийноқда сиз,
Денгиздайин тўлиб-тошсам, қирғоқда сиз.
Мен йиғласам йиғлаб, кулсам кулмоқдасиз,
Гоҳи яхши, гоҳи ёмон – кўнглимдасиз.

Сув сочилиб тўкилса ҳам – сув бўлади,
Гул сўлса ҳам, эзилса ҳам, гул бўлади.
Руҳимда ҳам, жисмимда ҳам шу бўлади,
Мен қайдаман, билмадим, сиз кўнглимдасиз.

Баъзида бирлашиб зўр занжир эдик,
Ҳазил-ҳузуллардан тез ранжир эдик,
Жаҳлимиз чиққанда ниш санчар эдик,
Сизни яхши кўрар устоз-домлалар,
Узр синфдошлар, ўғил болалар!

Абдували ҚУТБИДДИН

Бебаҳо матога томган доғдайин
Ўчмайди шафақлар минг ювилса ҳам.
Сарсари, шақиллаб ўтса-да, йиллар
Сен ўша, ўша…

Томчи-ла тасвирлаб бўлмайди сени,
Ҳатто англатолмас билса-да кўршаб.
Тап-таранг тасмадай кокилларингни
Тараган исёнлар бермас изоҳлаб.
Сен ўша, ўша…

Беҳуда даъволар қиламан гоҳо,
Хобгоҳинг қўриқлар фалак лашкари.
Ошкор этмоққа тутинаман гоҳ,
Ақлдан ташқари,
Фикратдан ташқари….

Воажаб, ингичка қилдан ҳам нозик
Иплар чувагувчи балогир сарҳад
Аро, минг йиллик бутхона янглиғ
Тоқатни тоқат-ла тилгувчи қаҳат –
Ўша, ўша…

1983.

Сукунат даҳшатли бўлади. Бир эмас, учта юрак уриб турган жойдаги сукут! Кимдир сўзламоғи, кимдир тинглаши керак.
Фақат кўзлар сўзлашди. Янга ва қайнининг кўзлари! Кўзлар сирлашганда сўзлар ожиз қолади. Сўзлар кўзлардан қўрқади.
Қўллар бир-бирига чирмашди. Бармоқларда титроқ бор. Қўллар қовушганда тиллар ожиз қолади. Тиллар қўллардан қўрқади.
Бўйлар бўйлашганда ўйлар ожиз қолади. Ўйлар ўзин унутади. Ҳаяжон ҳижрондан қўрқади.

Қорайиб йўқолар шафақнинг юзи,
Туннинг қучоғида бедор юраман.
Бир қиз бор – дунёнинг энг ёмон қизи,
Мен шу ёмон қизни яхши кўраман.

Алишерни кеча учинчи операцияга киритишди. Унинг мажруҳ бўлиб қолиши ҳақидаги тахминдан кейин Гулрухсор ўзини тамомила йўқотиб қўйди. Бир томондан, касалманд эрининг ҳар қанақа кутилмаган дардга чалиниши мумкинлигини билади. Лекин баъзан ҳафтада бир қозон қайнамайдиган уйда ногирон эр билан яшашни кўз олдига келтириб, юраги орқага тортиб кетади...

Орқа-олдга ташланган
Қадамларда ҳикмат бор.
Нафақат «алиф», «лом»да,
Рақамларда ҳикмат бор.
Кел, фикримиз шунчаки
Тарозига солайлик,
Сен эътибор қаратган
«Етти» сонин олайлик.

Инсон, сени бир оний
Фурсатлар тамом қилди.
«Қулоқ» бўлиб кун кўрган
Улфатлар тамом қилди.
Тумшуғидан қон томган
Калхатлар тамом қилди.
Тушунтириш хатлари,
Тилхатлар тамом қилди...

Жўрабек РАМАЗОНОВ
– Ўғлингизда ўқишга умуман хуш йўқ. Дарс вақтида ҳам, танаффусда ҳам қандайдир расмга тикилиб ўтиради. Ўқитувчи у ёқда турсин, ўртоқлари билан ҳам гаплашгиси келмайди.