Шавкат РАҲМОН
Ҳаммамиз қуёшда куйган жиззамиз,
қачон тиз чўкувдик, ҳамон иззамиз,
сирқираб оғрийди шишган тиззамиз,
ўриндан озгина турсак майлиму?

Ўтганлар бари бек, қолган жавдирар,
гардинда кўринмас ғуллар шалдирар,
меҳнатдан ёрилган қўллар қалтирар,
ўз беким ерида юрсак майлиму?

Насимлар гулламиш озод тоғларда,
озодлик муждаси сўлу соғларда,
боболар қийналиб тиккан боғларда
ағанаб бир хаёл сурсак майлиму?

Неча минг аллома, жўмардлар ўлган,
тафаккур сасиган,
руҳлари сўлган,
уруғлар айниган тап-тақир чўлда
ўз беким давлатин қурсак майлиму?

Абу Ҳумоюн

ЁВУЗ ФИКР ТУҒИЛИШИ ҲАҚИДА БИТИК
Ватад қоқилажак
Бош миянинг ярим шарига,
Эзгуликка қарам шарига...
Мажақланган ҳужайралардан
Оппоқ сутлар чиқар отилиб...
Фаришта чирқиллар:
«Осий бўлдинг, осий...»

Мадад суқилажак
Бош миянинг ярим шарига,
Ёвузликка қарам шарига...
Урчиётган ҳужайраларда
Қон ва балғам борар қўшилиб...
Азозил ҳиринглар:
«Осий бўлдинг, осий...»

Абдул Ҳақ
Жалолобод

Эркам, бир кун маъюс кўнглим шодлармисиз?
Хаёлингиз хаёлимга отлармисиз?
Билмам, ўксиб эслармисиз, ёдлармисиз
Мажнунингиз йиқилса, ишқ чўлларида?

ОЙБЕК КАРВОН
Аравон

Малукул –мулк ризосин чун зиё билан овворамиз,
Ихлос қолиб баъзимиз риё билан оворамиз.
Фан шарҳ этар яралганни, илм эса яратганин,
Ҳақ йўл қолиб, фани дунё кимё билан овворамиз.

ДАВРОН ҲОТАМ
Ўш

Эзар мени елкамдаги қарз,
Босқонидан юрагимда дарз.
Ҳаёт берган энг мушкул бир дарс -
ҚАРЗ юкининг азоби...

ҚЎЛДОШ МИРЗО
Ўш

Мен – сенда
Сен- менда, она юрт.
Сенсиз мен бир қўнимсиз булут.
Гоҳида йўқ, гоҳида борман,
Манзил излаб бўшлиқда хорман.
Сен чироқсан қалбим қасрида,
Қалбим сенсиз –нурсиз хонумон.

ФАРХОДЖОН ЧЎТБОЕВ
>Жалолобод вилояти,
Олабуқа райони

Хаёлингда ёшлигингдан бўлсам пайдо,
Аввалгидек қувлаб юрсам бўлиб шайдо,
Хотиралар юрагингда чалса наво
Йиғлама ёр!

Ойбек Тилак
Новқат

Бир куни вужудим кенгликларида,
Муқаррар бўлжак катта инқилоб.
Бир кун отилажак минг йилдан бери
Юрагим қаърида занглаган хитоб.

АЪЗАМ РАҲИМ
Ўш

Жонимни минг битта бўлакка бўлиб,
Бир гиёҳ умримча сурилиб,
ўлиб,
Япроқ қисматидан азобга тўлиб,
Ёзаман сабрнинг чечакларини...

Муғанний
Ўш

РАББИМ!
“Фалон фалончилар ўғлиман” – десам,
Юртимдан қувдилар “Тўғриман” – десам.
Ўйланиб, айланиб ортимга қайтдим,
Мансаб ҳам беришди, “Ўғриман!” –десам...